فیوز وسیله ی است که با مدار به شکل سری قرار میگیرد و مصرق کننده را در مقابل اتصال کوتاه و جریان زباد محافظت میکند. سیم حرارتی داخل فیوز به ازای جریان مخصوص در زمان معین ، ذوب و موجب قطع مدار می شود. فیوزهای ذوب شونده معمول را فیوز فشنگی نیز می نامند .
سیم حرارتی فیوز فشنگی در داخل براده هایی از سرامیک یا خاک نرم کواتز همراه ماسه قرار دارد، این مواد و جرقه ی حاصل از قطع شدن سیم حرارتی را به طور سریع خنک کرده ، بلافاصله قطع می کند.
دیگر فیوز های ذوب شونده نیز کم و بیش ساختاری شبیه فیوز فشنگی دارند . برای سالم بودن فیوز از پولک با رنگهای مختلف استفاده می شود. پولک توسط یک سیم مقاومت دار نگه داشته می شود. پس از سوختن سیم حرارتی فیوز ، سیم مقاومت دار نیز می سوزد و پولکهای فلزی که تحت کشش فنر کوچکی قرار دارد به طرف بیرون پرت می شود.
جنس سیم ذوب شونده معمولا از نقره است و درجه حرارت ذوب آن 950 درجه سانتی گراد است . برای قطع پایین تر از درجه حرارت فوق ، سیم حرارتی را از دو تکه که به هم لحیم شده اند می سازند ، زیرا لحیم درجه حرارت تقریبی 230 درجه سانتی گراد ذوب می شود.
جریان نامی فیوز : مقدار جریانی مجازی است که میتواند از فیوز عبور کند.
جریان ذوب فیوز : مقدار جریانی است که بیشتر از جریان نامی فیوز است و به دمای قطع بستگی دارد. هر چقدر زمان قطع فیوز بیشتر باشد جریان ذوب آن کمتر است.
فیوز تاخیری : جریانهای زیاد را دیرتر از فیوز قطع سریع قطع می کند.در جایی به کار می ورد که اضافه بار در مدت کوته سبب قطع مدار نشود مانند راه اندازی موتورهای الکتریکی