ترانسفورماتورها مبدلهایی هستند، که انرژی الکتریکی را بدون تغییر نوع انرژی، با مقادیر مختلف در اختیار مصرف کننده قرار میدهند. این خصوصیت به مهندسین برق این امکان را میدهد تا وسایل الکتریکی را در انواع مختلف با جریانها و ولتاژهای گوناگون طراحی کنند. بدین طریق در مواقعی که احتمال خطر برق گرفتگی وجود داشته باشد وسایلی را با ولتاژ کم طراحی کنند که خطر برق گرفتگی نداشته باشد. در مواقعی مانند «جوشکاری» که نیاز به جریان زیاد است، با تغییر در مقدار ولتاژ، میتوان جریان زیادی برای جوشکاری فراهم کرد.
ترانسفورماتورها در انتقال توزیع انرژی الکتریکی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار هستند. معمولاً در ابتدای خطوط ولتاژ افزایش داده می شود که به واسطه آن اولاً: امکان انتقال را با ولتاژ بالا ممکن می سازند. ثانیاً: به دلیل افزایش ولتاژ جریان عبوری از خطوط انتقال کاهش یافته و درنتیجه تلفات خطوط انتقال بسیار کاهش مییابد.
در انتهای خطوط که محل توزیع برق است با کاهش ولتاژ به اندازهای که برای مصرف مناسب باشد، در نتیجه میزان جریان افزایش یافته و این امکان را فراهم می آورد تا جریان دهی به تعداد زیادی مصرف کننده افزایش یابد. ضمناً ترانسفورماتورها در موارد دیگری همچون صنعت خودروسازی، کوره های القایی، وسایل روشنایی و
روشنایی های تزیینی، اندازه گیریها و حفاظت های الکتریکی بسیار مورد استفاده قرار میگیرند.ترانسفورماتور از دو قسمت تشکیل شده است:
- هسته آهنی
- سیمپیچی
سیم پیچی ترانسفورماتورها در ساده ترین حالت به دو دسته تقسیم می شوند. به سیم پیچی که به ولتاژ ورودی متصل می شود اصطلاحاً «سیم پیچی اولیه» و به سیم پیچی که از آن ولتاژ موردنظر (پس از عمل تبدیل ترانسفورماتور) به دست می آید «سیم پیچی ثانویه» گفته میشود. تمامی کمیتهای الکتریکی و فیزیکی اولیه با
اندیس ( 1یا P)و کمیتهای ثانویه با اندیس ( 2یاS)نشان داده میشود.با توجه به توضیحات داده شده پس میتوان نتیجه گرفت که ترانسفورماتورها به دو صورت تقسیم بندی می شوند.![](https://s19.picofile.com/file/8438898192/2021_08_03_133140.jpg)